Köpeköldüren...

Hancı!! dedim,
köpeköldüren dediklerinden getir bana.
süzdü önce beni
bakışlarıyla damıttı
sonra gitti getirdi maşrapayı.

ilk yudumumu almamla;
ilahi yargıcın karşısında buldum kendimi.
ölmüştüm zaar.
araf burası olmalıydı...
"KÖPEK!!" diye haykırdı suratıma ilahi bürokrasinin hakimi.

uyandım...
odamdaydım...
yalnızdım...
köpeköldüren şişesi kucağımda,
üstüm başım kan kırmızı.
sıcak bir gülümseme geldi yüzüme
gregor şarabı yalamaya başladı.

Şerefe Gregor... Şerefe kadim dostum...