ve

ve...

bitti...

boğ gitsin...

daha hayatın çok başındayız...
aşkı yaşamak için çok erken...
aşk bir nehir gibi değil mi zaten???
kendini boğmak istediğin...

iğrenç...

Hayatın .mına koymuşlar...
Bel sularını üzerimize akıtsın diye...

Sapkınlık!...

kağıt deyip geçme...

az önce bir kağıt parçası tarafından,

yo hayır... kağıt bile değil bir word belgesinin kaypak bir nüshası tarafından,

hayatımdaki boşluklar yüzüme vuruldu...

ama bilin ki,

boşluklar boş olarak kaldıkça, güçlenirler...

ah hayat!.. ne kadar adisin...

nafile...

küskü-n arkadaşımın, kader yoldaşımın bu narin ve aciz blogumuza renk katma çalışmaları bazılarınızın hoşuna gitmiş olabilir, ama kendisinin adı gibi küskün ve yaralı olan yüreğini yakından tanıdığım için şahsına bu metni yazmaktan gocunmuyorum...

o resim beni güldürmedi küskü-n,,,

aksine hüzünlendirdi...

lakin bizim hayatlarımız renkli değil, 

ya siyah...

ya beyaz...

arası yok, belki de asla olmayacak...

korkarım...

okumuşun cahilinden korkmam,,,

aktif cinsel hayatı olan abazadan korktuğum kadar...